dinsdag 10 maart 2015

Over theekopje, spaghetti eten en superman


Waar ik in mijn vorige blog nog had over de plannen, kan ik nu over het resultaat vertellen.

Met een duidelijke afspraak gingen we op vakantie. We zouden één dag een snowboard huren, met één ochtend les en verder een beetje aanklooien.

Bij de skischool bleek al snel dat je voor een beginnersles bij het begin moet beginnen. Op zondag dus als iedereen begint. Dat was zaterdagmiddag, na een lange reis, wel even schakelen. Maar je hebt wat over voor je kinderen, dus regelde ik dat.

Zoonlief begon op oefenweide 1 met voorskiën. Dochter hoefde niet voor te snowboarden en haar werd gewoon uitgelegd hoe je een bord aan moet doen, hoe je in de lift stapt en wat je voorkeursvoet, zodat je weet welke voet voor moet.

Eenmaal in een klasje ingedeeld had ik het wel gezien bij mijn zoontje en keek ik nog even snel bij mijn dochter. Dat zag er verder prima uit, dus kon ik eindelijk, na een uur wachten ook even een pistetje pakken.

Helaas zijn de snowboardlessen in het Skiwelt skigebied maar een halve dag, dus rond 12 uur viste ik mijn dochter uit de klas. Onder de indruk en met enig enthousiasme vertelde ze boven haar bordje schnitzel met frietjes over het theekopje.
Ik liet haar de keuze: nog een beetje alleen aanklooien op de piste of met de groep mee weer op de ski's. Het werd het laatste. En wat bleek...ze kon echt prima meekomen met de volwassenen.
Maar ook de volwassenenen waren op de eerste dag rond 15 uur wel even klaar met skiën. Mette wisselde weer van schoenen en latten en toog naar de oefenweide met rolband.
Nieuwsgierig als ik was naar het "theekopje" ging ik toch maar even kijken. En wat zag ik daar...een dochter die op haar gemak heen en weer in een soort theekopje-houding de berg af zigzagde. Ik was toch wel trots. Het zag er gewoon goed uit.
Aan het einde van deze zondag hebben we toch de snowboardspullen weer weggebracht.

De rest van de week, en zeker de laatste dag, toen we de groep volwassenen en kinderen mixten, kon mijn dochter een nieuweling nog prima uitleggen wat zij verder in de skiles had geleerd. Spaghetti eten doe je enigszins vooroverbuigend, goed voor je houding op de ski's. En met de superman-houding weet je altijd dat je arm aan de bergkant voor je arm aan de dalkant is, zodat je met je bovenlijf wijzend naar het dal een bocht uitkomt.

Het was weer een mooie wintersport. Trots op mijn kinderen, die dat skiën toch maar voor de rest van hun leven onder de knie hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten