maandag 21 maart 2016

HIT: het grote loslaten voor ouders

Het Paasweekend staat weer voor de deur. In de Nederlandse scoutingwereld betekent dat HIT: Hike Interesse Trapperskampen. Mijn dochter en zoon gaan er beiden naar toe. Maar eigenlijk is dit het begin van het grote loslaten voor ouders. Ervoor zorgen dat ze hun eigen pad gaan bewandelen en hun eigen avonturen gaan beleven.

Mijn dochter gaat al voor de derde keer op HIT. Ze is pas 9, maar HIT hoort er voor haar als scoutingactiviteit helemaal bij. Mijn zoon heeft vorig jaar een Bever HIT gedaan, met één nachtje slapen op het zelfde terrein als zijn grote zus. Dat ging wel. Dit jaar is hij niet overdreven enthousiast.

Waarom HIT toch gewoon loslaten van je kinderen is, is omdat het toch weer even anders werkt dan een zomerkamp.
Een heel jaar trekken leiding en dezelfde groep kinderen met elkaar op. Ze doen leuke activiteiten op zaterdag en oefenen tussendoor nog eens in een weekendkampje. Het hoogtepunt van het jaar is dan het zomerkamp, waar je als ouder van tevoren over bent ingelicht, misschien zelfs wel via een ouderavond. De staf is dan voorgesteld, je hebt een foto van het terrein gezien en misschien zelfs instructies meegekregen over een thema.
Je hoopt dat de leiding goed voor je kind zal zorgen als je hem aan het begin van de week brengt en na afloop zit-ie vol verhalen, is de was groot en je kind moe.

De HIT is anders. In december is er een boekje op een site, daar kun je een keuze maken uit een kamp dat in 50 woorden omschreven staat. Je weet wat het kost, waar het ongeveer is en dat is het. Je hebt geen idee waar ze slapen, wie de leiding is, hoe het programma eruit ziet en met welke andere kinderen ze op kamp gaan.
Je hoort dat het leuk is van andere ouders of de leiding draait het riedeltje af als de promotie begint en denkt: "het zal wel".
De allereerste keer dat ik mijn dochter bracht, was ik ook reuze nieuwsgierig. Als jeugdlid had ik zelf nooit meegedaan aan de HIT, dus wist ik ook niet wat er ging gebeuren.
Maar toen ik aankwam in Dwingeloo zag het er allemaal zeer georganiseerd uit. De leiding had een pro-actieve houding naar de kinderen, overal was thema. Het was duidelijk waar er gegeten moest worden, waar er werd gekookt. Het zag er gezellig uit met een vuurtje, slingers en op de 30 kinderen waren er geloof ik 8 man begeleiding. Ruim voorzien zeg maar.

Ook vorig jaar in Mook was het zowel bij de bevers als bij de welpen strak georganiseerd. Er stond een leidingteam dat goed op elkaar was ingespeeld, ook al kwamen ze van ver, het thema was tot in de puntjes uitgewerkt en waar ze moesten slapen was duidelijk, toen ik ze bracht.
Mijn dochter had overigens toen nog even een dikke dip, door slaaptekort, waardoor ze de laatste avond zeer vroeg in bed lag. Ik hoop dat dat nu beter gaat.
Mijn zoon gaat dit jaar naar een onbekend terrein, in Harderwijk. Wel met zijn neef, maar doordat hij het niet echt weet wat hij zal aantreffen, vindt hij het spannend en is-ie er nog niet zo enthousiast over.
Misschien een tip voor de leiding: voorpret is ook belangrijk.
Mijn dochter rijdt nu met een andere ouders mee naar Mook. Dus daar begint het loslaten al dichtbij. Maar ik heb er veel vertrouwen in dat ze een leuk lang weekend gaat krijgen.
Mijn zoon breng ik zelf weg. Die heeft nog wat meer steun nodig. En dat is dan wel lastig. Ik hoop zo dat hij het leuk gaat vinden, gewoon omdat zo'n weekendkamp supergaaf is, je leert weer andere dingen, andere kinderen en andere leiding. Maar ik heb er vertrouwen in, loslaten hoort erbij.