Gangstrandvoetbal is de nieuwste rage

"Kom, zullen we weer gangstrandvoetbal gaan doen?" De kids hebben amber hun toetje op, of de trui gaat uit, de lange broek voor een korte verwisseld, de gang wordt ontruimd van jassen en tassen en ze gaan beginnen.

Ik ben verbaasd. Over hun energie die ze na het eten meteen weer hebben, terwijl ik vecht tegen de after-dinner-dip en blij ben dat het spitsuur weer voorbij is.
Over hun creativiteit om met niets, of toch zeer weinig, heerlijk met elkaar fanatiek te kunnen spelen. Een bal, een gang van 5 meter lang en 90 cm breed, een plakbandje op de muur voor "het doel". De spelregels zijn voor hunzelf vanzelfsprekend duidelijk.

Ondertussen gieren ze het uit. Regelmatig afgewisseld met een "au", want het eenvoudige spelletje voetbal in de smalle gang lijkt soms ook op rugby. De score wordt ook fanatiek bijgehouden en af en toe mogen ze van elkaar een penalty schieten. Het duurt bij elkaar zeker een half uur.

De aanleiding voor dit gekke spelletje is overigens minder aardig. Het is een strandbal die we van de medewerker van de ANWB wegenwacht hebben gekregen toen we op zondagmorgen, op weg naar een dagje Snowworld, midden op de A12 panne kregen met de auto. Zeer behulpzaam, snel en kindvriendelijk werden we geholpen, waarbij zoonlief in de ANWB auto mee mocht rijden en ze na afloop allebei een pretpakketje kregen.

Binnenspelletjes in de winter

Het regent, het giet, het is koud en ook al worden de dagen weer langer, na het eten is het hartstikke donker. Waar de kids zomers de straat op rennen, verzinnen ze in de winter ook gewoon weer binnenspelletjes, waar ze toch weer veel bij kunnen bewegen.

Vanavond zelfs nog. We moesten stoeien. Nu ben ik niet zo'n stoeimoeder, maar af en toe ontkom je er niet aan. Opnieuw de meubels aan de kant, de dekens op de grond en ik moest komen. Gegiechel en gegier als je ze probeert te pakken met een gekke bek. Mijn favoriete spelletje is toch vliegtuigje spelen. Ik lig op de grond en de kinderen balanceren met hun heupen op mijn voeten. Al vanaf kleins af aan deden we dat al en nu met een dikke 30 kg per kind kan het nog steeds.

De verleiding van de tv, de tablet en de pc lokken, maar gelukkig verzinnen ze gewoon zelf grappige spelletjes waar ze hun energie kwijt kunnen. Je moet er alleen een beetje relaxed voor zijn, want die woonkamer en die gang... na afloop ruimen we die met zijn allen weer op.

PS de auto werd het laatste stuk naar huis gesleept. Iets met sensoren stuk, maar het is weer gemaakt.